مادرانه هایی برای تو!

پسرم خودت را دوست بدار!

بالاخره چطور می توانم خودم را دوست داشته باشم؟

تمام عمر این سوال را از خودم کردم چون در بیشتر طول زندگی ام خودم را دوست نداشتم!

احساس غم وغصه می کردم،چون معتقد بودم به حد کافی خوب نیستم.شاید توهم چنین احساسی داشته باشی.شاید تو هم مثل من احساس ناکامی وکمی وکاستی کنی.این احساس باید تغییر کند وفقط خودت هستی که میتوانی چنین کاری بکنی!

ببین،وقتی همه چیزهایی را که درک می کنی باور داشته باشی،همه ی آن دروغ هایی را که به تو می گوید در هیچ زمینه ایی از زندگی ارزش ولیاقت نداری،این مساله حالت"تنفر از خود"ایجاد می کند!

همیشه فکر میکردم شرایط بیرونی باعث احساس شادی وتقویت روح روحیه ی من می شود.شاید تو هم چنین تصوری داشته باشی.

شاید عقیده داشته باشی که رابطه ای عاطفی با یک حساب بانکی پرو پیمان باعث عشق به خود می شود.

در بین مردم نمونه های زیادی هست که با وجود برخورداری از روابط عالی وثروت،خودشان را دوست ندارند.مطمئنم تو هم افراد زیادی رو می شناسی که چنین احساسی دارند.

"خودت را دوست بدار" یک حرف است ودانستن چگونگی آن،حرفی دیگر.

اصلا چطور می شود وقتی به شدت احساس می کنی از خودت متنفری،خودت را دوست داشته باشی؟شاید افسرده ایی!

شاید هم مثل من ،خودت را با دیگران مقایسه می کنی،که غالبا باعث می شود در رده ی "به حد کافی خوب نیستی"قرار بگیری.

 پسرکم!

باید به جای غم وغصه مفت ومجانی در تمام جنبه های زندگی ات تحول ایجاد کنی!

تو باید تمایل داشته باشی که عشق به خود،عزت نفس بالا و اعتماد به نفس بی قید وشرط ناب را بیش از اینکه دلت بخواهد در حال وهوای فعلی تحقیر خودت گیر کنی،احساس کنی.

علاوه بر این،تو باید تمایل داشته باشی که از منطقه ی راحت و امن خودت که به مفهوم عدم شکایت و توهین نکردن به خود از این لحظه به بعد است،بیرون بیایی.شاید باعث تعجبت شود،اما تنها راه تحول شخصی وبیرون آمدن از حالت تنفر از خود،فقط وفقط انتخاب آگاهانه است.اگر ترجیح می دهی خودت را خوار و خفیف کنی و همچنان نق بزنی که چقدر بدشانس و بدبخت هستی،در این مورد هم حق انتخاب داری.

پس الان لحظه تصمیم گیری است.واقعا کدام یک را ترجیح می دهی؟احساس انزجار و بی میلی و عدم امنیت وبی لیاقتی؟یا احساس اصیل عشق به خود،اعتماد به نفس درونی و برابریب با بقیه ی آحاد بشر بدون توجه به اینکه به چه کسی رو می کنی؟با نادیده گرفتن غرولندها و توهین به خود،به خودت نشان می دهی که با تمام وجود به خودت متعهد هستی!

این روش صرفا زمانی مفید است که از صمیم قلب نسبت به آن متعهد باشی.تو باید به خودت قول بدهی،نه به من یا کسی دیگر!

که عشق به خود را احساس کنی!و خود را دست کم نگیری!